Chirurgia plastyczna twarzy

Plastyka powiek (blefaroplastyka)
Plastyka powiek wraz z operacjami uniesienia twarzy (face lift) i uniesienia czoła i brwi należy do najczęstszych zabiegów tzw. "zabiegów odmładzających". Wygląd jest istotny zarówno w życiu prywatnym, jak i zawodowym. Zabieg ten jest przeprowadzany także z przyczyn funkcjonalnych mających na celu polepszenie funkcji powiek i poprawę pola widzenia.

Plastyka powiek to kosmetyczna korekcja, która może dotyczyć zarówno powiek górnych, jak i dolnych.  Blefaroplastyka najczęściej rozwiązuje problem ptozy (opadania powiek), przepuklin tłuszczowych lub kombinacji wymienionych wyżej obu wad. Chirurg podczas zabiegu usunie nadmiar skóry i tzw. „worki” tłuszczowe pod oczami (ang. prolapse- wypadnięcie), a jeśli jest to konieczne i niektóre części powiększonego mięśnia okrężnego oka. Dzięki tej operacji, poprawi się przede wszystkim zmiany odpowiedzialne za stary i zmęczony wygląd twarzy. Pacjent może jednocześnie poddać się operacji powieki górnej i dolnej. Jeżeli problem dotyczy jedynie powiek dolnych , worków tłuszczowych pod oczami, a nie jest konieczne usuwanie nadmiaru skóry, można operację przeprowadzić poprzez nacięcie prowadzone wewnątrz powieki, od strony spojówki tzw. konwencjonalnie (przezskórnie).

Plastyka powiek górnych:

Operacja polega na wycięciu nadmiaru skóry i niekiedy także pewnej części tłuszczu okołogałkowego tworzącego rodzaj „przepukliny".
Wskazaniami medycznymi do przeprowadzenia tego zabiegu są:

  • Ptoza (opadanie powieki górnej, która sięga aż po brzeg rogówki. Ptoza może być wadą wrodzoną lub może się jej człowiek nabawić w ciągu swojego życia. W większości przypadków przyczyną tej choroby jest niedorozwinięcie mięśnia dźwigacza powieki górnej lub uszkodzenie unerwienia (ang.innervation) tego mięśnia.

  • Przepukliny tłuszczowe

  • Nadmiar skóry (dermatochalasis)

  • Śilne rozbudowana części mięśnia okrężnego oka

Plastyka powiek dolnych:
Wskazania do operacji powiek dolnych są takie same jak w przypadku operacji powiek górnych. Można je operować na dwa dostępne sposoby. Przy użyciu pierwszej metody chirurg dokonuje cięcia 2mm pod rzęsami(ang. subciliar incision), a w czasie drugiej jest cięcie wykonane laserem od spojówkowej strony powieki (konwencjonalny sposób dostępu). Sposób dostępu jest podobny jak przy plastyce powieki górnej. Celem także jest usynięcie nadmiaru skóry i tłuszczu. Przy dostępie konwencjonalnym często używa się przykrywki na rogówkę i luźnej wstawki do powieki oka, aby podczas ekstrakcji tłuszczu w znieczuleniu miejscowym, pacjent nie czuł się nieprzyjemnie. Zaletą tego rodzaju metody, są głównie niewidoczne blizny. Metody te ale częściej powodują komplikacje podczas których powieki wywijają się od gałki (ektropium).

Konsultacja chirurgiczna: Wstępna konsultacja z operującym lekarzem jest bardzo ważna. Konieczna jest szczera rozmowa na temat powodów dla, których chcesz poddać się operacji, oraz konsultacja na temat tego czy ten zabieg jest dla Ciebie tym odpowiednim i czy przeprowadzić go na wszystkich czterech powiekach lub tylko na górnych lub dolnych. Lekarz także wytłumaczy jak przebiega cała operacja, włącznie z omówieniem sposobów anestezji. Nie bój się zapytać o cokolwiek, szczególnie wtedy jeśli masz jakiekolwiek wątpliwości.

Przeciwskazania: Przed operacją nie jest wskazane zażywanie takich leków jak Acylpiryna , Aspiryna , Alnagon, czy Mironal, które mogą spowodować nieporządane krwawienie podczas operacji i po niej. Warunkiem niezbędnym do przeprowadzenia operacji jest dobry ogólny stan zdrowia pacjenta.

Znieczulenie: Operacje zwykle przeprowadza się w znieczuleniu miejscowym. Można wszak je przeprowadzić także i w narkozie, jeśli to pacjent lub lekarz zgłosi wcześniej. W przypadku narkozy konieczne jest, pięć lub sześć godzin przed operacją nic nie jeść, nie pić i nie palić papierosów. Przy użyciu miejscowej anestezji, pacjent po zabiegu idzie do domu, a w przypadku narkozy, konieczna jest hospitalizacja na określony czas.

Komplikacje: Jeżeli zdecydujesz się na zabieg powiek oczu, musisz wiedzieć wszystko o ewentualnych komplikacjach, które mogą nastąpić podczas tej operacji. Jedną z nich jest odruch oczno-sercowy, spowodowanym ciśnieniem działającym na gałkę oczną. Przejawia się jako spadek ciśnienia krwi i pulsu. Stan ten może być bardzo poważny, ale w większości przypadków chodzi tylko o mały spadek ciśnienia. Niekiedy spotykamy się z rozstępowaniem się ran, powstałych po usunięciu szwów.Do najważniejszych komplikacji należy tzw. ektropium.  Oznacza to stan, w którym dochodzi do odwrócenia powieki lub gdy spojówka odstaje od oka . Pacjent pernamentnie łzawi a skóra w okolicy oka ciągle jest wilgotna i podrażniona. Człowiek ma uczucie jakby coś wpadło mu do oka. Potem oko jest przeczólone i podatne na zakażenia. Ektropium pojawia się już wcześnie po operacji, w wyniku powstałego obrzęku, wtedy to ektropium jest tymczasowe a wchłanianie tego obrzęku powoduje, że stan ten się polepsza. Trwałą wadę ektropium, wywołuje odbiór zbyt dużej części skóry lub komplikacje związane z głębokimi bliznami w okolicy mięśnia i więzadła.